All Souls’ Day

[All Souls’ Day. Allerzielen. Alle zielen. Alle. Zielen.]

Soul is the highest self – YogiTea

Het was ‘golden hour’ toen ze naar huis reed; als de zon zou schijnen tenminste. Nu was het meer ‘blue hour’: vlak voordat de zon ondergaat en de nacht begroet. Vanochtend was het een ‘pink hour’: hoe de zon achter een dikke regenwolk vandaan piepte en de wattige wolkjes van die ochtend roze maakte. Als een schilderij van een Hollandse meester. Typisch Hollandse luchten, het blauw en wit, stapelwolken, schapenwolken, wattige wolken. In méér dan wit en grijs. Een ingepolderd landschap, met grassige weiden, verkaveld door kanaaltjes en slootjes, hier en daar een koe. En de windmolens natuurlijk.

Compleet anders was haar ‘blue hour’, vergeleken het ‘pink hour’ van die ochtend. Een lange rij van rode lichten met in de spiegels een verblindend wit. De bossen langs de weg en de muziek van haar favoriete playlist, maakten dat ze terug dacht aan een jaar geleden. Toen zag ze hem voor het laatst. Gek eigenlijk, want hij was al zowat 10 jaar heen. Een jaar geleden zong ze nog “wees welkom hier” naar haar ongeboren zoon, naar haar familie, naar zichzelf. En juist dat uitnodigende gezang, als een mantra, als een meditatie, als een zwevend hemelgezang – engelengezang – maakte dat ze werd getroost door hem. Hij legde een deken over haar heen en ze wist dat het goed was.

De muziek die voorbij kwam was bezielend. Dit soort muziek was het soort dat je luid moet afspelen, of met een noise cancelling koptelefoon moet luisteren, zodat je erbij wordt opgenomen. Als een mantra, als een meditatie. Ze dacht aan de oermuziek, die zo van toepassing was op de oerplek van een jaar geleden. Terug naar de bron, de wortels, de voorouders. ‘The Only Universal Truth’¹. Oermuziek. Eén waarheid: we komen uit dezelfde bron, zijn allemaal verbonden. Alle zielen: hier en die van toen en lang voorbije jaren.

‘Be still my soul’². Blijf hier mijn ziel. Verbind mijn ziel. Wees stil mijn ziel. Wees niet bang mijn ziel. Heb vertouwen mijn ziel. Je wordt getroost mijn ziel. Als engelengezang, hoog en zuiver, galmde dit door haar hoofd. De ziel. Je ware Zelf. De ziel blijft bestaan en zal met je meegaan. Ze zag al tekenen dat hij dichtbij was, ze dacht wat vaker aan hem. Zag de witte veertjes op haar pad, zelfs tot vlak voor de voordeur. Hij staat op wacht. Zijn ziel. Verbonden met mijn ziel. Verbonden met de zielen van mijn kinderen.

Soms heb je zo’n dag dat alles opeens klopt. Alles komt samen als een wonderbaarlijk toeval. Of het lot, ligt eraan hoe je er tegenaan kijkt. Ze kon de vorige keer nog herinneren, jaren geleden. Toen was ze ook op reis, terug naar de ‘roots’, door de bossen, met een favoriete playlist op. Steeds weer typisch nét die nummers die opeens overal op slaan. Waardoor ze na ging denken, aan hem. Alsof het gestuurd was. Door hem. Want hij laat haar nooit meer los. Haar vader.

Vanavond was ze tot tranen geroerd, terwijl ze de bossen uit reed en de zon definitief gezakt was tot voorbije tijden.

"Sometimes in the silence
I can hear you sing
And feel your loving presence
Ever near.
There's something strong between us,
Like a force that I can't see,
A bridge connecting us
Invisibly.

I know that you are near me,
Though we're far apart,
I see your face before me everywhere.
I know that you can hear me
When I'm calling from my heart,
I know that you are always there.

Sometimes I think that you must be
An angel passing through.
There was never anyone
As beautiful as you.

I know that you are with me
In everything I do
And follow every footstep
Of my way.
You are my guardian angel,
And you will forever be
The one who's always walking
Close to me. (...)" ³

Referenties:
¹ The Only Universal Truth – Geert Huinink
² Be Still My Soul – Libera
³ Beautiful – Secret Garden